σμιλιγλύφος

-ον, Α

αυτός που γλύφει ή χαράσσει με σμίλη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σμίλη + -γλυφος (< γλύφω), πρβλ. λιθο-γλύφος. Το -ι- τοῦ α' συνθετικού είναι πιθ. αναλογικό προς άλλους τ. (πρβλ. πυκι-μηδής) ή προέρχεται από το υποκορ. σμιλίον].